അഗ്നിപുഷ്പങ്ങൾ

ആകാശം നിറയെ
നക്ഷത്രങ്ങളും,
ഭൂമി നിറയെ
പൂക്കളുമുള്ള
ഒരു വസന്തകാലത്തെ കുറിച്ചായിരുന്നു
ഞാനെപ്പോഴും
സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നത്‌.

എനിക്കറിയാം,
അങ്ങനെ
ഒരു ദിവസം
ആഗതമാകുമെന്ന്.

ഇലത്തുമ്പുകളൊക്കെ
നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി
ചുംബനങ്ങളെറിയുമെന്ന്‌,

കാറ്റിനോട്
കളിപറഞ്ഞു
കളിയാക്കി ചിരിക്കുമെന്ന്,

ശൂന്യതയിൽ നിന്ന്
മഞ്ഞുകണങ്ങളൊക്കെ
സ്വർണ്ണത്തേരിലേറി
ഭൂമിയുടെ രേതസ്സ്
കുളിർപ്പിക്കുമെന്ന്,

മേഘങ്ങളില്ലാതെ
ആർത്തലച്ചൊരു
മഴപെയ്യുമെന്ന്,

സൂര്യകിരണങ്ങൾ
ചന്ദ്രികയെ
വർണ്ണമഴയിലിട്ട്
വാരിപുണരുമെന്ന്,
ചുംബന വിവശയാക്കുമെന്ന്.

അപ്പോൾ
ഭ്രമണപഥം മറന്ന
ഭൂമി
സൂര്യനോടടുക്കുകയും
ഉപബോധം നഷ്ടപ്പെട്ട്
ഋതുക്കളൊക്കെ
ഇണചേരുകയും ചെയ്യും.

അത്
അത്രമേൽ
ഭീകരവും
വേദനാജനകവുമാകും.

സിംഹം  മാൻപേടയെ
കടുവ ആട്ടിൻകുട്ടിയെ
ശവംതീനികൾ
ചുറ്റും.

ആ... നിമിഷം
തീഷ്ണമായ ഒരഗ്നിയാൽ
ലോകമോന്നുലയും,
കടല് പൊട്ടിത്തെറിച്ച്
മരുഭൂമികളും ഗർത്തങ്ങളും
രൂപംകൊള്ളും.

പിന്നെ
അവശേഷിക്കുന്നത്
ചുവന്നുതുടുത്ത
രണ്ട് അഗ്നിഗോളങ്ങൾ.

ചുവന്നുപൂത്തു
തിരിച്ചറിയാനകാത്തവിതം
നീലവിരിച്ച ആകാശത്ത്‌
ജ്വലിക്കുന്ന രണ്ട്
അഗ്നിപുഷ്പങ്ങളായി അവ.....!!!!